Als je allergisch bent voor romantiek kun je dit verhaal beter niet lezen. Ondanks pogingen om wat volgt niet ál te romantisch in woorden te vatten heeft dit verhaal toch het lichte sprookjesgehalte dat misschien onvermijdelijk is bij een serie belangrijke...
In ons dorp hadden mensen vroeger een sticker op de achterruit van hun auto. Een ronde sticker met het silhouet van Middelstum en de tekst Koopt elders niet wat eigen dorp u biedt. Ons gezin hield zich zonder moeite zoveel mogelijk aan die boodschap....
‘Hier slapen de mensen vannacht.’ K. loopt de lege tent in en laat me lange rijen van groene veldbedden zien. ‘Als de bus straks komt krijgt iedereen een dekenpakket, een tasje met wat eten en een flesje water.’ K. is coördinator van het Rode Kruis...
Het is de zomer van 1991. Ik ben zestien en fiets met mijn vrienden langs weilanden en bloeiend koolzaad richting onze stad Groningen. Als we er bijna zijn, zien we opeens een levensgroot vers geschilderd hakenkruis op een betonnen pijler van een spoorbrug. De...
Ik ben een jaar of veertien en we hebben thuis een gast bij het avondeten. Mijn vader – directeur bij de plaatselijke dorpsbank – heeft de hele dag overleg met een collega en ’s avonds eten ze bij ons mee aan tafel. De twee mannen zitten met hun...
Al ruim mijn halve leven droomde ik van een oude, grote bus. Eentje om in te slapen en te lezen, eentje om zelf te onderhouden. Als een slak wilde ik altijd m’n huisje bij me hebben. Een jaar of 12 geleden kocht ik die droombus: een 508 uit 1969 die ik Snuitje...
Recente reacties