In ons dorp hadden mensen vroeger een sticker op de achterruit van hun auto. Een ronde sticker met het silhouet van Middelstum en de tekst Koopt elders niet wat eigen dorp u biedt.
Ons gezin hield zich zonder moeite zoveel mogelijk aan die boodschap. Schoenen kochten we bij Jan Luit om de hoek en niet bij een keten in de stad. Boodschappen deden we bij Tuitman en niet bij de iets goedkopere supermarkt 5 kilometer verderop. En melk kocht mijn moeder bij de SRV-wagen die eens per week toeterend door de straat reed.
Ook al woon ik tegenwoordig in de stad, ik koop nog steeds het liefst bij mensen die ik op de een of andere manier ken. Mensen die ik waardeer om wat ze doen.
Groente bij de bioboer in Kollumerpomp, brood van bakkerij de Terp uit Groningen en af en toe een stuk kaas van Kleikracht in Winsum of bij Auke op de markt.
Dat lukt lang niet altijd en ook mij vind je heus wel eens bij de Albert Heijn, maar het is zoveel leuker om te kopen bij mensen die je kent en waarvan je weet hoe ze werken.
Hoe ouder ik word, hoe groter mijn dorp
Sinds ik ondernemer ben, groeit mijn dorp heel Nederland door. Mijn klanten en cursisten krijgen zonder dat ze het misschien merken, een huisje in mijn zelf gecreëerde dorp. Ik koop bij hen, verwijs anderen naar ze door of zet ze op m’n lijstje voor ooit.
Zo kocht ik bijvoorbeeld vorig jaar twee duurzame Tiny Tree kerstbomen van productontwerper Suseela Gorter, Een prachtige boom, gedrukt op stof en waar ienieminie kerstlampjes op gespeld zijn. Door Suseela ontworpen omdat ze het met haar grote en groene hart niet meer kon aanzien – al die gedumpte bomen op straat in januari.
En ik kocht onlangs het boek De IT girl van ethisch tech-expert Chantal Schinkels dat me liet inzien hoeveel impact het heeft dat de tech-wereld voor meer dan 80% uit mannen bestaat.
Of vorig jaar bestelde ik voor Sinterklaas een hamam-doek bij Cor van Happy Towels. Cor heeft een enorme liefde en vriendschap voor Turkije en werkt daar samen met wever Metin. Toen Cor me in een websitecheck vertelde over zijn werk en waarom hij doet wat ie doet, was ik verkocht. En die vriendin die van mij een strandlaken kreeg waar Cor en Metin aan verbonden zijn, is er nog steeds blij mee.
En jouw dorp?
Misschien heb je zo voorbeelden genoeg van míjn groeiende dorp, stop dan vooral met lezen en bedenk wie je allemaal in jóuw dorp wilt trekken. Negeer Black Friday de komende weken. Bouw liever een soort Eternal Village.
Koop bij ondernemers die toffe dingen doen, mensen die je op de een of andere manier kent en die je aardig vindt. En betrek anderen bij je dorp. Laat ons weten bij wie ook vooral moeten kopen. Laat je dorp groeien.
Voor de liefhebber ga ik nog even door,
al kan deze lijst nooit volledig zijn. Dan zou ik dagen moeten schrijven en elke dag moeten updaten. Dus excuus aan wie er nu nog niet bij staat. Zet jezelf vooral onbescheiden in de reacties hieronder.
Voor nu nog twee ondernemers met uitleg. Zo heb ik zélf bijvoorbeeld geen twijfel over een kinderwens (ik ben heel blij met onze achtjarige). Maar ik wijs regelmatig mensen op Evelien de Jong, besliscoach voor vrouwen die twijfelen over hun kinderwens of niet zien hoe het ook buiten de gebaande paden kan.
En een paar weken geleden was interieurontwerper Monique Haak van ecologisch bureau Kiemkracht bij ons, om mee te kijken naar het verder veranderen van ons huis.
En ik heb geleerd van transculturele coaches Monique Bolung en Phuong Ngo. Zij deden vlak na elkaar een merkstrategietraject en copywritingcursus bij me en ik deed door hun visie en voorbeelden minstens zoveel inzichten op als zij.
Allemaal ondernemers die ooit cursist of klant waren en die ik zo goed heb leren kennen. Allemaal mensen waar ik fan van ben geworden. En of ik nou daadwerkelijk iets bij ze koop of nog niet; ze wonen in mijn groeiende dorp.
Een dorp vol toffe ondernemers
Klanten, cursisten maar ook niet-klanten; leuke ondernemers waar ik ooit zomaar online tegenaan botste en die ik niet meer kwijtraak. Zoals Marijke van Veldhoven met haar troostende en grappige strips. Of Pauline le Rûtte die altijd zo helder allerlei slimme tips deelt op het gebied van presenteren.
Ik kan nog bladzijden doorgaan en in mijn hoofd buitelt de ene naam over de andere. Ik hoop dat je weet dat ik ook jou bedoel – ik zie je huis vanaf hier staan.
P.S. Bij wie koop jij zo graag en waarom? Laat het me weten.
Wat een heerlijk blog Sandra! En een fijne leus die je gisteren tijdens het wandelen naar de Ekoplaza al liet vallen. Ik neem hem op in mijn vocabulaire. “Koopt elders niet wat eigen dorp u biedt.” Ik heb ontelbaar voorbeelden van ondernemers bij wie ik graag koop. Eén daarvan ben jij! Een andere favoriet in mijn eigen dorp Haren is ‘Kruid & Ambacht’, waar Biotoop-buurvrouw Emmy soms in de winkel staat. Daar gaan we binnenkort weer heen om te neuzen en te kopen.
Ja, Kruid & Ambacht is een prachtplek voor cadeautjes en creatieve inspiratie. En dat op wandelafstand van ons kantoor. Net als de lokale Ekoplaza daar waar ik ondertussen alle medewerkers aardig van gezicht ken. En hier thuis kopen we bij biowinkel De Wiershoeck, waar ik een paar levens geleden nog gewerkt heb.
En jijzelf zit uiteraard in mijn dorp. Om zelf te kopen en om aan te raden aan anderen. http://www.studiovensterbank.nl
Wat een eer om in jouw blog een plekje te hebben en deel uit te maken van jouw Eternal Village. Ik ben het volledig met je eens. Negeer Black Friday. Vandaag dinsdag 23/11 zag ik een belachelijk bericht: ‘Schiet op want BF is bijna voorbij.’ Hè? Het moet nog vrijdag worden.
Ik heb ook een aantal vaste plekken: biologische boer Hans met zijn Groentenhof tussen Leidschendam en Voorschoten, http://www.bag-again.nl, http://www.rechtstreex.nl die op steeds meer plekken in Nederland te vinden is en waar je lokale producten kunt kopen bij een van de afhaalpunten en mijn spijkerbroeken koop ik bij http://www.mudjeans.nl
Mooie voorbeelden Pauline. Voor mij wat ver weg, maar voor allerlei andere mensen vast niet.
En jij bent zo’n leuk voorbeeld van een ondernemer waar ik ooit online tegen opbotste en die ik blijf volgen. Al besef ik me nu dat ik ook je e-boek “Slidemetamorfose” heb gekocht en daar ook veel aan heb gehad voor een klant. Aanrader dat boek.
En van berichten als “schiet op” word ik juist recalcitrant traag ;~)
Het internet bestaat uit allemaal kleine netwerken, die elkaar raken. Net als in het echte leven.
Ja, en al die netwerken schampen elkaar dan even en floepen in elkaar over waar het past. Zo ken ik ook veel leuke en interessante mensen via jou!
Het is dan extra leuk als je een dorpsbewoner deelt! Precies om wat jij schrijft komt mijn hamamdoek ook bij Happy Towels vandaan, en voelt de doek die ik mijn vader cadeau deed extra speciaal.
Misschien zijn al je nieuwsbrieflezers ook een beetje dorpsbewoners, zit ik nu te denken. Wat een vrolijkmakend idee.
Hé wat leuk Ayalies :~)
Dank je wel voor al die goede tips! Overigens loopt mijn inbox vol van bedrijven die uitdrukkelijk zeggen niet aan Black Friday mee te doen maar het op die manier toch gebruiken in hun marketing 🙂
Waar ik woon ben ik gezegend met allerlei lokale producenten: mijn buurman Vianney die biologische groenten teelt, jonge ondernemers uit buurdorp Saint-Nicholas des Biefs voor heerlijke schoenen. Zelfs de zolen zijn gemaakt uit gerecycled rubber (https://ubac-store.com- alleen in het Frans, maar ik vertaal graag en met Google translate kom je ook een heel eind. Hou er rekening mee dat je in Frankrijk 1 maat groter moet bestellen ;-)) Yenci uit Arfeuille https://yency.co die van alles maken uit een peruaanse vrucht, de Yacon zoals een “chocopasta” zonder suiker die diabeten zonder problemen kunnen eten want het verhoogt je bloedsuiker niet. Ik haal mijn kaas bij Jennifer uit Driffort en eieren bij de supermarkt maar wel bio en van Julien uit Nizerolles. Mijn thee en honing koop ik ook bij de buren (https://locavor.fr/presentation/6537-les-chouettes-de-la-madeleine?r=). De bijen fourageren op mijn bonenkruid. Mijn zeep koop ik van lokale zeepmakers net als kaarsen. Wat ik heel goed vind hier is dat je heel veel lokale produkten gewoon bij de supermarkt kan kopen. Je betaalt dan wat meer maar als je weinig tijd hebt is dat vaak een uitkomst. En zo komen meer mensen in contact met de geweldige produkten die de kleine producenten hier maken. Als je op vakantie bent in Frankrijk, kijk in de supermarkt dan naar de schappen met lokale produkten. Vaak is er ook een winkel met streekprodukten in de wat grotere dorpen.
Dat klinkt geweldig allemaal Liesbeth. En het doet me denken aan wat klant Monique Bolung laatst vertelde over boodschappen doen in Brussel of Frankrijk. Dat je daar veel gemakkelijker zonder supermarkten kunt en er meer liefde voor lokaal en kleinschalig lijkt.
Hier is het ook, maar je moet wat meer moeite doen.
Dank voor je lijstje!
O, zó herkenbaar. Ik mocht van mijn moeder vroeger niet met een tasje van modezaak Heezen naar binnen bij modezaak Focus Fashion. Dus: eerst naar de auto, tas op de achterbank gooien en dan weer terug het dorp in voor verdere aankopen. De overtreffende trap van loyaliteit – of zal ik het de dóórslaande trap noemen 😉
Mijn favoriete winkel is kringloopwinkel Dorcas. Lange tijd was het zelfs de drukstbezochte winkel in Aalten. ‘Winkelen voor het goede doel’ is hun slogan, en dat is ook niet verkeerd.
Ha, ja – dat zou ik wel de doorslaande trap noemen ;~)
En jammer dat Aalten zo ver weg is. Als ik er ooit toch kom, ga ik naar Dorcas. En naar jou.
Altijd welkom! En anders kiezen we het gulden midden voor een ontmoeting. #poldermodel
Ik hoor bij je dorp! Hoera! Jij ook bij het mijne, zo ver weg in Groningen. Ik ben het loyaalste met boeken kopen: altijd via de lokale boekhandels. Kringlopen: leuk. Mijn tekenspullen altijd via De Kwast. Verder koop ik geregeld via bol.com moet ik toegeven. Niet echt een dorpsbewoner.
Het is ook niet altijd gemakkelijk. Maar gelukkig zijn er genoeg leuke ondernemers die wel als dorpsgenoten voelen.
En fijn dat ik ook bij jouw dorp hoor – jeej! :~)
Sta ik nou op een lijstje? Wat leuk en wat een eer! En dan blijk ik ineens ook nog in een dorp te wonen! Gauw neuzen in de tips van de andere dorpelingen.
Ha ja, een lijstje en een dorp :~) En dat allemaal op één dag Alice.
Blij je te kunnen noemen voor alle andere mensen met een missie.
Ik ben de hele middag al aan het dimdammen over wat een leuke naam zou zijn voor jouw dorp. En mijn typografisch hart is per ongeluk al bezig met prachtige straatnaambordjes.
Zodra de rust weer terug is – na de Tiny Trees – dan ga ik op mijn gemakje eens even kijken wie alle mede dorpelingen zijn. Nu al zin in!
Kom maar op met die leuke naam Suseela :~)
Misschien moet dat netwerk / community wat straks na de tweede ronde van de Copywritingcursus erbij gaat horen, maar iets met een dorp heten. Ik vind “community” altijd zo glad klinken. Een dorp is gezellig. Het integere marketing-dorp.
Maar jij weet vast nog iets vrolijkers. :~)
Momenteel hoor ik alleen maar kerstbellen en geen zinnige dorpsnamen. Maar mijn hersenfuncties komen na kerst van vanzelf weer terug. In ieder geval voordat jouw nieuwe cursus begint 🙂