Stel je voor.
Je bent als ondernemer op een feestje, raakt met een paar mensen in gesprek en vraagt wat iedereen voor werk doet.
“Ik ben Chief Happiness”, zegt de eerste.
“Digitale groeibaas”, zegt een ander.
“Impact Navigator”, zegt een derde.
“Ik ben Sunshine Seller”, zegt de laatste.
Het groepje kijkt je vragend aan. “En jij?”
Je slikt de laatste hap van je toastje met humus door: “Ik ben leiderschapscoach en trainer voor teams.”
Je descriptor,
Het is een marketingterm die misschien intimiderend klinkt, maar het gaat gewoon om wat je bent.
Ben je meubelmaker, webdesigner, restauranthouder, loopbaantrainer, yoga-docent of onderwijskundige?
Dat klinkt simpel als je het leest, maar veel ondernemers vinden het best moeilijk om zo’n label op zichzelf te plakken.
“Ik vind coach zo’n vreselijke term,” zeggen ze dan. Of: “Ja, maar ik ben nog veel meer hoor.”
Het is ongemakkelijk om zo’n label op jezelf te plakken
Ongemakkelijk omdat je bijvoorbeeld meer bent dan die ene term. Ongemakkelijk omdat je je een dubbel gevoel bij je eigen beroepsgroep hebt en de dingen juist anders doet. Of ongemakkelijk omdat je nogal een imposter syndrom hebt en je afvraagt of je jezelf die term wel mag geven.
Er zijn allerlei redenen waarom ondernemers het ingewikkeld vinden om te zeggen wat ze zijn. En soms lijkt het te helpen om een hele nieuwe descriptor te bedenken. Eentje die een beetje origineel is en hip.
Zoals Sunshine Seller of Impact Navigator.
Maar de vraag is of je je doelgroep daarmee helpt. De mensen die gewoon op zoek zijn naar een webdesigner, of een merkstrateeg, of een verkoopadviseur of een systemisch coach.
Originaliteit is niet altijd de beste keuze
Het is net als bij webmenu’s. Daar willen ondernemers soms ook graag iets origineels.
“Reviews? Nee sááááái… laten we die pagina liefdesbrieven noemen!”
Saaiheid en clichés zijn zeker ook niet mijn favoriet – lang leve creativiteit. Maar op het verkeerde moment is originaliteit onhandig.
In dat webmenu willen mensen net als in de supermarkt, gewoon de brood-afdeling kunnen vinden. En dáár dan verrast worden met een leuk assortiment.
En zo zoeken mensen ook gewoon een webdesigner, een masseur of een communicatietrainer. Als ze dan daarná ook nog horen dat jij als webdesigner op een hele interessante manier werkt, zijn ze misschien wel verkocht.
Kortom:
Eerst duidelijkheid, dan diepgang. Je descriptor is het concrete handvat waar mensen de rest van je verhaal aan kunnen koppelen.
En ik snap best dat zo’n term lastig kiezen is, want je bent vast ook zoveel meer. Of de focus ligt net wat anders. Maar het hoeft niet perfect.
Een behoorlijk kloppende kapstok is al goed genoeg. Kies gewoon één tot maximaal drie duidelijke labels die aangeven wat je bent. Wees trots op je vak en je ervaring.
Dus bij deze: Hoi, ik ben Sandra. Merkstrateeg, schrijfdocent en marketingcoach. En jij?
Ik ben Mendy. Fysiotherapeut, personal trainer en groepslesdocent. Aangenaam 🙂
Aangenaam kennis maken Mendy ;~) En leuk, ik merk direct dat ik vanuit deze basis dan benieuwd wordt naar meer.
Nu snap ik wat je bent, en van daaruit ben ik benieuwd wat je dan doet, hoe en voor wie.
Eerst duidelijkheid, dan diepgang.
Mooi rijtje deze labels!
“Eerst duidelijkheid, dan diepgang.” Mooie mantra om te onthouden. Helemaal mee eens Sandra.
“Hoi mijn naam is Hanneke. Merkstrateeg, grafisch ontwerper en meditatiedocent.” En dat is een rijtje waar ik goed over na heb gedacht wat voor verhaal ik daarmee vertel.
Een heel mooi en ook veelzeggend rijtje, Hanneke. “Merkstrateeg, grafisch ontwerper en meditatiedocent”. Gelaagd, interessant én duidelijk.