Ik snap het.
Heus. Iederéén vindt het eng om op zijn website te zetten wie hij is. Je bent niet de eerste die buikpijn krijgt van de positionering van je bedrijf. Dat hoort er bij.
Maar geloof me, het is net als wanneer je ’s winters in zee duikt: als je er eenmaal doorheen bent, valt het enorm mee. Dan is het zelfs lekker.
Kom op, dan help ik je.
Graag. Eh, wat is positionering ook alweer precies?
Denk aan een sollicitatiegesprek. De mensen aan de andere kant van de tafel moeten een goede indruk van je krijgen. Je wilt dat ze je leuk vinden én dat ze snappen wat jou anders maakt dan die twee sollicitanten die je net in de hal tegenkwam. In marketingtermen noemen we dat positionering.
O ja. En waarom zou ik dat doen?
Om ervoor te zorgen dat mensen jou en je bedrijf snappen. Je hebt er niks aan als je klanten krijgt die vragen of je even zo’n tevredenheidsonderzoek kunt doen, terwijl je eigenlijk bewegingsadvies geeft.
Wees zó precies in je positionering dat mensen weten wat ze aan je hebben. Vakinhoudelijk én als mens.
Moet dat echt?
Ja.
Want geloof me, het is veel leuker om klanten te hebben die komen voor jouw enthousiasme. Of jouw precisie. Of je geweldige oog. Of je inlevingsvermogen.
Het communiceert niet alleen makkelijker, jouw eigenheid komt dan ook tot zijn recht. Je klant heeft je daar namelijk op uitgekozen.
En hoe doe je dat dan, heel precies je positionering neerzetten?
Je bekent kleur. Je laat niet halfslachtig en ongevéér zien wat jou uniek maakt, maar je kiest wat jou écht onderscheidt.
David Rendall moedigt je in zijn boek “The Freak Factor” aan om te kijken naar dat wat je raar maakt. Wat benoemt je omgeving stééds weer als jouw zwakte? Wat wil je moeder altijd dat je verandert?
Dat is het.
Zelf heb ik vanaf de middelbare school altijd te horen gekregen dat ik te idealistisch ben. “Doe toch niet zo moeilijk!” Ik heb die eigenschap steeds als zwakte gezien. Ik probeerde ‘m weg te poetsen.
Pas sinds ik mijn eigen onderneming startte en nadacht over wat mij nou kenmerkt, zie ik die eigenschap als mijn kracht. En laat ik ‘m zien zodat mensen weten wat ze aan me hebben.
Maar knappen mensen dan niet op me af?
Sommige wel. Maar ook al voelt dat in eerste instantie eng, het is goed. Zolang je positionering klopt, zíjn dat ook de mensen die beter met iemand anders kunnen werken.
Stel: jij bent op je best in de grote lijnen, maar je klant zoekt een Pietje Precies. Als dat pas na twee gesprekken duidelijk wordt, is dat voor jullie allebei zonde van de tijd.
Het helpt dus iedereen als dat direct op je website duidelijk is. En op LinkedIn. En in je nieuwsbrief.
Je hélpt mensen als je laat zien wie jij bent.
Is dat niet vermoeiend, om je steeds bewust te zijn van je positionering?
Niet als je positionering klopt. Ben jij een nerd of juist zweverig en kom je daar op je website rond voor uit? Dan is het kloppend positioneren juist prettig.
Mijn positionering is integere marketing en het gaf me enorm veel rust toen ik die focus na wat omzwervingen durfde uit te spreken. Het gaat precíes over datgene wat voor mij belangrijk en zelfs vanzelfsprekend is.
Ik weet wat mijn kern is en ik wil ‘m laten zien.
En dan is het nooit meer eng?
Nooit is een groot woord, maar het is nu vooral leuk. Het geeft focus en rust om je eigen talenten te erkennen en zichtbaar te maken.
En je klanten worden er ook nog blij van. Want ze kunnen je eindelijk herkennen.
Wat een mooi blog! Haha, dat ene ding waar je moeder steeds over zeurt…arme moeders, die moeten het vaak ontgelden 😉
Die vrouw die altijd zo over het klimaat dramt 😉
“Delicate as a hand grenade” – ijzersterk hoe jij jouw Freak Factor neerzet, Kitty!
Dankjewel Patricia :~) En ach, als die moeders je dan uiteindelijk met een omweg aan een heldere profilering helpen 😉
Heb je al een eigen Freak Factor in gedachten?
Het moet gewoon wérken!
Die is eigenlijk van mijn man… maar ik hou wel van deze tagline
Lekker praktisch, Fanny!